காசுக்கு வாக்களிப்பது தவறா? – ஆர்.கே நகர் நியாயங்கள்

 
வாங்கிய காசுக்கு நேர்மையாக நடந்து கொள்பவர்கள் தமிழர்கள் என்பதை மீண்டும் உறுதிப்படுத்தியவர்கள்...

மக்களாட்சி முறையை இழிவுபடுத்தியவர்கள்...

பணத்துக்கு விலை போனவர்கள்...

- இப்படி நாடே திட்டித் தீர்த்துக் கொண்டிருக்கிறது இராதாகிருட்டிணன் நகர் (ஆர்.கே நகர்) மக்களை.

உழைக்கும் மக்களுக்கு நம் நாட்டில் எப்பொழுதுமே மரியாதை குறைவுதான். நம்மைப் பொறுத்த வரை அவர்கள் கறுப்பர்கள், படிக்காத முட்டாள்கள், ஆங்கிலம் தெரியாதவர்கள், நாகரிகம் அறியாதவர்கள், முரடர்கள், ஏமாளிகள், நம்பத்தகாதவர்கள், குடிகாரர்கள்... இன்னும் என்னென்னவோ. இவற்றோடு ‘பணத்துக்கு வாக்களிப்பவர்கள்’ எனக் கூடுதலாக ஒன்றைச் சேர்த்துச் சொல்வதால் அவர்களுக்குப் புதிதாக எந்த மானக்கேடும் ஏற்பட்டு விடப் போவதில்லை.

ஆம், அவர்கள் பணம் வாங்கினார்கள். பணம் வாங்கிக் கொண்டுதான் தினகரனை வெற்றி பெறச் செய்தார்கள். இன்னும் பச்சையாகச் சொன்னால் அவர்கள் பணத்துக்கு விலைபோனார்கள்!

ஆனால், அம்மக்களின் இந்த முடிவுக்குக் காரணம் என்ன? அவர்களின் வாழ்க்கை நிலைமை என்ன? இதன் பின்னால் உள்ள அரசியல் என்ன? இவற்றையெல்லாம் ஆராய வேண்டாவா? இவற்றையெல்லாம் புரிந்து கொள்ளாமல் மக்களாட்சி முறைக்கே அறைகூவல் விடுக்கும் இந்த காசுக்கு வாக்களிக்கும் பிரச்சினையை நாம் சரி செய்ய முடியுமா?

நான் தலைமுறை தலைமுறையாகச் சென்னையையே பிறந்தகமாகக் கொண்டு வாழும் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவன். நான் இராதாகிருட்டிணன் நகரில் வாழாவிட்டாலும் என் நெருங்கிய உறவினர்கள் பலர் அங்கு இருக்கிறார்கள். அவர்களும் பல தலைமுறைகளாகச் சென்னையையே –அதுவும் இராதாகிருட்டிணன் நகரையே– பிறப்பிடமாகக் கொண்டவர்கள்தாம். அந்த வகையில் அந்தப் பகுதி பற்றி எனக்கு ஓரளவு நன்றாகவே தெரியும்.

அந்தப் பகுதி இன்னும் அப்படியேதான் இருக்கிறது. அதே தெருவிலோடும் சாக்கடைகள், அதே கொசுக்கடி, வளரும் பிள்ளைகளைக் குடி, கட்சி எனத் திசை திருப்பும் அதே வாழ்க்கைச் சூழல் என எதுவும் மாறவில்லை. எந்தச் சிங்காரச் சென்னைத் திட்டமும், எந்தத் தூய்மை இந்தியா திட்டமும் இந்தப் பகுதியை மணக்கச் செய்து விடவில்லை.

சொல்லப் போனால், முன்பு போல் இல்லாமல் அரசே ஊற்றிக் கொடுக்கத் தொடங்கி விட்ட இன்றைய சூழலில், சாதிக் கட்சிகள் முந்தைய தலைமுறையை விடப் பெருகி விட்ட இன்றைய காலக்கட்டத்தில் இப்பிரச்சினைகள் இன்னும் பன்மடங்கு கூடித்தான் இருக்கின்றன. பணம் படைத்தவர்களின் பென்சு மகிழுந்துகள் அலுங்காமல் பறப்பதற்காகக் கண்டமேனிக்கு உயர்த்தப்பட்ட சாலைகள் ஒவ்வோர் ஆண்டும் அந்த மக்களை மழை வெள்ளத்தில் மூழ்கடித்துக் கொண்டிருக்கின்றன; உணவுப் பொட்டலத்துக்குக் கையேந்த வைத்துக் கொண்டிருக்கின்றன.

தமிழ்நாட்டின் தலைநகரில், இந்திய அளவிலும் உலக அளவிலும் முக்கியமான ஒரு நகரமாகத் திகழும் சென்னையில் இருக்கும் இந்தச் சிறு பகுதியை ஆட்சியாளர்கள் நினைத்தால் மாற்றியிருக்க முடியாதா? தாராளமாக முடியும்! மனம் வைத்தால் ஆறே மாதத்தில் செய்யலாம். ஆனால், அப்படிச் செய்து விட்டால் அதன் பின் இந்த மக்களிடம் எதைச் சொல்லி வாக்குக் கேட்பது?

சாலையே இல்லாத இடத்தில்தான் “நான் ஆட்சிக்கு வந்தால் தங்கத்திலேயே சாலை அமைத்துத் தருகிறேன்” எனச் சொல்லி வாக்குக் கேட்க முடியும்; பள்ளிக்கூடமே இல்லாத இடத்தில்தான் “எங்களுக்கு வாக்களித்தால் ஒரே நாளில் பள்ளிக்கூடம் கட்டித் தருவோம்” எனச் சொல்லி மக்களை மயக்க முடியும்; கொசுத் தொல்லை அதிகமாக இருக்கும் இடத்தில்தான் “டெங்குவை ஒழித்தே தீருவேன்” என முழங்க முடியும். இவை எல்லாவற்றையும் செய்து கொடுத்து விட்டால் அதன் பின் எதைச் சொல்லி வாக்குக் கேட்டுப் போவது?

அது மட்டுமா, இப்படி அடிப்படை வசதிகளெல்லாம் செய்து கொடுத்து விட்டால் அந்த மக்கள் முன்னேறி விட மாட்டார்களா? முன்னேறி விட்டால் சிந்திக்கத் தொடங்கி விட மாட்டார்களா? “நீ போன முறையே இத்தனை கோடி ஊழல் செய்ததாகச் சொன்னார்களே! மீண்டும் எந்த முகத்தை வைத்துக் கொண்டு வாக்குக் கேட்டு வருகிறாய்?” எனக் கேள்வி எழுப்ப மாட்டார்களா? மக்கள் சொந்தப் பிரச்சினைகள் பற்றி மட்டுமே சிந்தித்துக் கொண்டிருக்கும் வரைதான் அரசியலாளர்கள் வெள்ளை வேட்டி கட்ட முடியும். அவர்கள் நல்ல நிலைமைக்கு வந்து நாடு – சமூகம் எனச் சிந்திக்கத் தொடங்கி விட்டால் அரசியலாளர்கள் நிலைமை என்னாவது? அதனால்தான் இராதாகிருட்டிணன் நகரை இன்னும் அழுக்குப் போகாமல் அப்படியே வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

ஆட்சி மாறினாலும் காட்சி மாறாமல் தலைமுறை தலைமுறையாக இந்தத் துன்பங்களைப் பட்டு வரும் அந்த மக்களிடம்தாம் நாம் வலியுறுத்துகிறோம் தேர்தல் நேர்மையை! “யார் ஆட்சிக்கு வந்தாலும் எங்கள் நிலைமை மாறப் போவதில்லை. அப்படியிருக்க, நாங்கள் ஏன் தருகிற பணத்தை வேண்டா எனச் சொல்ல வேண்டும்? யாருக்கு வாக்களித்தாலும் எங்கள் வாழ்க்கைத் தரம் உயரப் போவதில்லை எனும்பொழுது குறைந்தது அந்தப் பணத்தை வாங்கிக் கொண்டால் எங்கள் சொந்தத் தேவைகளாவது தீருமில்லையா?” என்பது அவர்கள் வாதம்.

இது இராதாகிருட்டிணன் நகர் எனும் ஒரு பகுதி மக்களின் கேள்வி மட்டுமில்லை, காசுக்கு வாக்களிக்கும் அடித்தட்டு மக்கள் அனைவரின் கேள்வியும் இதுதான். அப்படிப்பட்ட மக்கள் வாழும் பகுதிகளில் ஒரு நாள் கூட முழுதாகத் தங்கிப் பார்த்திராமல், “காசுக்கு வாக்கை விற்பது உடலை விற்பதற்குச் சமம்” எனச் சொகுசு நாற்காலியில் சாய்ந்தபடி தொலைக்காட்சியில் கருத்துப் பேசும் படித்த கும்பல் இந்தக் கேள்விக்கு என்ன விடை தரப் போகிறது?

இடைத்தேர்தலில் எந்த மடையனாவது போயும் போயும் தனி வேட்பாளருக்கு (சுயேச்சை) வாக்களிப்பானா? அதுவும் மத்திய அரசு, மாநில அரசு இரண்டையும் வெளிப்படையாகப் பகைத்துக் கொண்டிருக்கும் ஓர் ஆளைப் போய் எந்தப் பித்துக்குளியாவது தேர்ந்தெடுப்பானா? இந்த வேட்பாளரால் ஆளுங்கட்சிகளிடம் நம் தொகுதிக்கென எதையும் கேட்டுப் பெற்றுத் தர முடியாது என அவர்களுக்குத் தெரியாதா? இருந்தும் அந்த மக்கள் அதைச் செய்திருக்கிறார்கள் என்றால் என்ன பொருள்?

“யார் வந்தாலும் நமக்கு ஒன்றும் செய்யப் போவதில்லை” என்பதில் அவர்கள் அந்தளவுக்கு உறுதியாக இருக்கிறார்கள் என்பது இதிலிருந்தே புரியவில்லையா? “இந்த ஆள் காசாவது தருகிறார். அதற்காகவாவது வாக்களித்து விட்டுப் போவோம்” என்கிற மனநிலையில்தான் அவர்கள் இப்படி ஒரு முடிவை எடுத்திருக்கிறார்கள் என்பது தெளிவாகவில்லையா?

நாட்டையே கட்டியாளும் பா.ஜ.க-வை விட ‘இவர்களில் யாருக்கும் வாக்களிக்க விரும்பவில்லை’ எனும் பொத்தானுக்கு அதிக வாக்குகள் விழுந்திருக்கின்றன என்றால், நாட்டிலுள்ள அத்தனை கட்சிகள் மீதும் மக்கள் நம்பிக்கை அற்றுப் போய் விட்டார்கள் என்பதற்கு வேறென்ன அத்தாட்சி வேண்டும்? 

ஆக, இராதாகிருட்டிணன் நகர் இடைத்தேர்தல் முடிவு, நாட்டிலுள்ள அத்தனை கட்சிகள் மீதும் தமிழ் மக்கள் நம்பிக்கை இழந்து விட்டார்கள் என்பதற்கான எச்சரிக்கை மணி! தமிழ்நாட்டு அரசியலில் மிகப் பெரிய வெற்றிடம் ஏற்பட்டுள்ளது என்பதற்கான மறுக்க முடியாத சான்று! ஒரு குடியரசு நாட்டில் இந்த அளவுக்கு அத்தனை கட்சிகள் மீதும் மக்களுக்கு வெறுப்பு ஏற்படுவது மிகப் பெரிய ஆபத்துக்கான அறிகுறி!

இப்படித்தான், இந்தக் கோணத்தில்தான் இந்தப் பிரச்சினையைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அதை விட்டுவிட்டு எப்பொழுது பார்த்தாலும், மக்கள் பணத்துக்கு விலை போகிறார்கள், பல்லாங்குழி ஆடப் போகிறார்கள் என அரசியல் நோக்கர்களும் சமூக ஆர்வலர்களும் வறட்டு நியாயம் பேசிக் கொண்டிருப்பது, மக்களின் மனநிலையையோ கள நிலவரத்தையோ உணராத அரை வேக்காட்டுத்தனம்!

அப்படியே மக்கள் செய்வதுதான் தவறு என வைத்துக் கொண்டாலும் பொதுமக்கள் என்பவர்கள் கோடிக்கணக்கில் இருக்கிறார்கள். அத்தனை பேரையும் அறிவுரை சொல்லித் திருத்துவது என்பது ஆகிற கதையில்லை. மாறாக, கட்சிக்காரர்கள் என்பவர்கள் பொதுமக்களை விடக் குறைவான எண்ணிக்கையில்தான் இருக்கிறார்கள். அதுவும் நாடு - சமுகம் – அரசியல் போன்ற அமைப்பியல்கள் (systems) பற்றிய அறிவும் பொதுமக்களை விட அரசியலாளர்களுக்குத்தான் அதிகம். எனவே, இவர்களைத் திருத்துவதுதான் நடக்கக்கூடிய செயல்.

ஆகவே, “நீங்கள் என்னதான் அடுத்த வேளைச் சோற்றுக்கே வழியின்றித் தவித்தாலும், அரசியலாளர்கள் உங்கள் கண் முன்னே இலட்சக்கணக்கில் பணத்தை நீட்டினாலும் அதைத் தொடாமல் நேர்மையாக வாக்கைச் செலுத்த வேண்டும்” என மக்களுக்குப் பாடம் நடத்துவதை விட்டுவிட்டு, “பணத்துக்கு மக்கள் வாக்களிப்பது என்பதே கட்சிகள் மீதான நம்பிக்கையின்மையின் அடையாளம்தான். இது இப்படியே தொடர்ந்தால் நாட்டின் குடியரசு அமைப்புக்கே ஆபத்து ஏற்படும். எனவே, காசு கொடுத்து வாக்குக் கேட்காமல் ஏதாவது நன்மையைச் செய்து அவர்களைக் கவர முயலுங்கள்” என அரசியலாளர்களுக்குப் புரிய வைப்பதே சமூக ஆர்வலர்களின் இன்றைய தலையாய பணி.

எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக, கட்சிக்காரர்கள் காசு தருவதால்தான் மக்கள் வாங்குகிறார்களே ஒழிய, வாக்காளர்களே தேடிப் போய் எந்த வேட்பாளர் வீட்டுக் கதவையும் தட்டிக் காசு கேட்பதில்லை. எனவே, திருந்த வேண்டியது தலைவர்கள்தாமே தவிர மக்கள் இல்லை. வாக்குக்குப் பணம் வாங்கும் மக்களை இழிவாகப் பேசும் மேட்டுக்குடிக் கும்பல் இதை முதலில் உணர வேண்டும்.

அதற்காக நம் மக்கள் பணம் வாங்கிக் கொண்டு வாக்களிப்பதை நான் நியாயப்படுத்தவில்லை. இந்தக் குற்றச்சாட்டை மக்கள் மீது சுமத்துவதன் மூலம் நாட்டின் மக்களாட்சிக்கு ஏற்பட்டுள்ள அபாயத்தை நாம் கவனிக்கத் தவறுகிறோம் என்பதைத்தான் சுட்டிக் காட்ட விரும்புகிறேன். திருந்த வேண்டியவர்கள் மக்கள்தாம் என்பது போன்ற தோற்றத்தை ஏற்படுத்தி உண்மைக் குற்றவாளிகளான அரசியலாளர்கள் இதிலிருந்து தப்பித்துக் கொள்கிறார்கள் என்பதைத்தான் எடுத்துரைக்க முயல்கிறேன்.

ஆனால், இவ்வளவு பெரிய பண வெள்ளம், மத்திய – மாநில ஆளுங்கட்சிகள், எதிர்க்கட்சிகள் ஆகியவற்றின் செல்வாக்கு, அதிகார வல்லமை போன்ற அத்தனைக்கும் இடையில் எந்த விதச் செல்வாக்கோ செல்வ வலிமையோ இல்லாமல் நாம் தமிழர் கட்சி அனைவரும் திரும்பிப் பார்க்கும் விதத்தில் வாக்குகளைப் பெற்றிருக்கிறதே, அதுதான் இந்தத் தேர்தல் முடிவின் மிகப் பெரிய நற்கூறு (plus point).

கட்சிகள் மீதான மக்களின் நம்பகத்தன்மை ஒரேயடியாக ஒழிந்து விடவில்லை; இளைய தலைமுறையிடம் அது இன்னும் கொஞ்சம் மிச்சமிருக்கிறது என்பதன் அறிகுறி இது. ஒவ்வொரு தேர்தலிலும் நாம் தமிழர் கட்சியின் வாக்கு வங்கி சொட்டுச் சொட்டாக உயர்ந்தே வருகிறது. பணமோ செல்வாக்கோ பெரிய திரைப்புகழோ இன்றிச் சீமான் எனும் தனி ஒரு மனிதனின் ஆழமான கருத்துக்களுக்கும் தொலைநோக்கான சிந்தனைகளுக்கும் கிடைக்கும் இந்த வெற்றிகள் புதிய கருத்தியல்களுக்கும் இளைய தலைவர்களுக்கும் மக்களிடம் வரவேற்பு இருப்பதைக் காட்டுகின்றன; தமிழ்த் தேசியம் எனும் புதிய கோட்பாட்டுக்கு அரசியல் அரங்கில் இருக்கும் வருங்காலத்தை உறுதிப்படுத்துகின்றன. இதைச் சீமான் தொடர்ந்து எப்படிப் பயன்படுத்திக் கொள்ளப் போகிறார் என்பதில்தான் அவருடைய எதிர்காலமும் தமிழ்த் தேசியத்தின் எதிர்காலமும் மட்டுமல்லாமல் தமிழ்நாட்டின் எதிர்காலமும் அடங்கியிருக்கிறது என்றால் அது மிகையில்லை.

என்னைக் கேட்டால், யாருக்குமே வாக்களிக்க விருப்பமில்லாதவர்கள் கூடத் தங்கள் நிலைப்பாட்டைப் பதிவு செய்ய வாய்ப்பளித்த பின்னும் ஆயிரத்தெட்டு நுரைநாட்டியம் சொல்லிக் கொண்டு, வாக்களிக்கப் போகாமல் இணையத்தில் அரசியல் பேசிக் கொண்டிருக்கும் மெத்தப் படித்த மேதாவிகள் வாழும் தொகுதிகளை விட வாங்கிய காசுக்காகவாவது தங்கள் மக்களாட்சிக் கடமையை நிறைவேற்றும் இராதாகிருட்டிணன் நகர்கள் எவ்வளவோ மேலானவையே!

தமிழர்களை இந்நாட்டுக் குடிமக்களாகவே மதிக்காத தேசியக் கட்சிகள் தங்களை அரியணையில் அமர வைத்து விட்டால் மட்டும் நம்மைத் தலை மேல் தூக்கிக் கொண்டாடத் தொடங்கி விடுவார்கள் என நம்பும் பட்டம் பெற்ற அரை மடையர்களை விடத் தேர்தல் அரசியலில் யாருமே சரியில்லை என்பதை நடைமுறைக் காரணங்களோடு பிட்டுப் பிட்டு வைக்கும் படிக்காத அந்த மக்கள் அறிவாளிகளே!

இந்நேரம் இதே இடைத்தேர்தல் மயிலாப்பூரிலோ மடிப்பாக்கத்திலோ நடந்திருந்தால் குசராத்தில் பா.ஜ.க அடைந்த வெற்றியின் தாக்கம் ஓரளவாவது எதிரொலிக்காமல் இருந்திருக்காது. ஆனால் அதைப் பற்றியெல்லாம் துளியும் நினைத்துப் பார்க்காமல், தமிழர்களை மனிதர்களாகக் கூட மதிக்காத பா.ஜ.க-வுக்கு ‘இவர்களில் யாருக்கும் வாக்கில்லை’ எனும் தேர்வுக்கு அளித்த வாக்குகளை விடக் குறைவாக வாக்களித்து பெரியார் நினைவு நாளும் அதுவுமாக இது பெரியார் மண் என்பதை உறுதிப்படுத்திய, தமிழினத்தின் தன்மானத்தை நிலைநாட்டிய எமதருமைச் சென்னை மக்கள் பெருமைக்குரியவர்களே! 

❀ ❀ ❀ ❀ ❀

படங்கள்: நன்றி ௧) தமிழ் குட் ரிடர்ன்சு, ௨) தீக்கதிர், ௩) புதிய தலைமுறை.

தொடர்புடைய பதிவுகள்:
✎ மாற்று அரசியல் தோற்று விட்டதா? - தேர்தல் முடிவுகள் பற்றி நடுநிலையான ஓர் அலசல்!
✎ தேர்தல் - 2016 (3) | பா.ஜ.க-வுக்கு வாக்களிப்பதில் உள்ள ஆபத்துகள் - ஒரு பார்வை!
✎ 2014 நாடாளுமன்றத் தேர்தல் முடிவும் 5ஆம் ஆண்டு நினைவேந்தலும் - சில விளக்கங்கள், சில சிந்தனைகள், சில திட்டங்கள்!

பதிவின் கருத்துக்கள் சரி எனத் தோன்றினால் கீழ்க்காணும் வாக்குப்பட்டைகள் மூலம் மற்றவர்களுடனும் பகிர்ந்து கொள்ளுங்களேன்! கூடவே, உங்கள் செம்மையான கருத்துக்களுக்கும் காத்திருக்கிறேன்! தமிழில் எழுத வசதியில்லாவிட்டால் இருக்கவே இருக்கிறது கீழே 'தமிழ்ப் பலகை'! தனிப்பட ஏதும் தெரிவிக்க விரும்பினால், அதற்கு அடுத்து உள்ள 'அணுக' படிவத்தைப் பயன்படுத்தலாம்!

 பதிவுகளை உடனுக்குடன் பெறக் கீழ்க்காணும் பொத்தானைச் சொடுக்கி
வாட்சாப் தடத்தில் (Whatsapp Channel) இணையுங்கள்!!