தேர்தல் - 2016 (1) | விஜயகாந்த் எனும் படச்சுருள்! ஓட்டுபவர்கள் யார்? ஏன்? - ஊடகங்கள் சொல்லாத உண்மைகள்!

காளைக்குக் கொம்பு சீவிப் பார்த்திருக்கிறோம். ஆனால், அரசியலாளர்களும் ஊடகங்களும் மனது வைத்தால் கோழிக்குக் கூடக் கொம்பு சீவி விட முடியும் என்பது தே.மு.தி.க-வின் இன்றைய நிலையைப் பார்க்கும்பொழுது தெரிகிறது! 

இரண்டு மாதங்கள் - இரண்டே இரண்டு மாதங்கள் முன்பு வரை இதே விஜயகாந்தைப் பற்றி இதே தமிழ் ஊடகங்கள் எப்படியெல்லாம் விழுந்து விழுந்து சிரிக்கும்படி வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டின என்பதை இப்பொழுது நினைத்தால் வியப்பாக இருக்கிறது. பொது இடங்களில் அவர் பேசிய விதம், செய்தியாளர்களிடம் அவர் நடந்து கொண்ட ‘முறை’ போன்றவற்றையெல்லாம் மீண்டும் மீண்டும் ஓட்டிக் காட்டிய தொலைக்காட்சிகளும், பத்தி பத்தியாக விமரிசித்த ஏடுகளும் இன்று அவர்தான் தமிழ்நாட்டு அரசியலுக்கே மையப் புள்ளி என்கிற அளவுக்குப் படச்சுருள் ஓட்டுகின்றன! 

ஆனால், அவர்களைச் சொல்லியும் குற்றமில்லை. தி.மு.க, ம.தி.மு.க, விடுதலைச் சிறுத்தைகள், இடதுசாரிகள், பா.ச.க, காங்கிரசு என இருக்கிற கட்சிகள் அத்தனையும் விஜயகாந்த் வீட்டு வாசலிலேயே ‘தேவுடு’ காத்தால் அதைப் பற்றி ஊடகங்கள் எப்படிச் சொல்லாமல் இருப்பார்கள்? அப்படிச் சொன்னால், விஜயகாந்த் பற்றிய எண்ணம் எப்படி உயராமல் இருக்கும்? 

கேட்டால், தே.மு.தி.க-வுக்குக் கணிசமான வாக்கு வலிமை இருப்பதாகச் சொல்கிறார்கள். ஏதோ அரசியலாளர்கள் மட்டும் இப்படிச் சொன்னால் தேவலாம். ஆனால் தேர்ந்த அரசியல் நோக்கர்கள், நடுநிலையான தனி மனிதர்கள் கூட இப்படிச் சொல்கிறார்கள். 8 முதல் 10 விழுக்காடு (percentage) அளவுக்குத் தே.மு.தி.க-வுக்கு வாக்கு வங்கி இருப்பதாக வேறு புள்ளி விவரங்களை வைத்துக் கோலமிடுகிறார்கள்.

இவையெல்லாம் உண்மையா?... தே.மு.தி.க-வுக்கு உண்மையிலேயே அவ்வளவு வாக்கு வங்கி இருக்கிறதா?... எளிமையாக ஒரு கணக்குப் போட்டுப் பார்க்கலாம் வாருங்கள்! 

அவ்வளவு பெரிய அப்பாடக்கரா விஜயகாந்த்?...

முதன் முதலில் 2006ஆம் ஆண்டுச் சட்டமன்றத் தேர்தலில் மொத்தமுள்ள 234 தொகுதிகளிலும் தனித்துப் போட்டியிட்டது தே.மு.தி.க. இதில் விஜயகாந்த் தவிர மற்ற வேட்பாளர்கள் அத்தனை பேரும் தோற்றாலும் கட்சி பெற்ற வாக்குகள் 8%. முதல் தேர்தலிலேயே இத்தனை விழுக்காடு வாக்குகளைப் பெற்றது அரசியல் வட்டாரத்தில் வியந்து பேசப்பட்டது. 

அந்த 8% வாக்குப்பதிவையே முதலீடாக வைத்து அடுத்து வந்த 2011ஆம் ஆண்டுச் சட்டமன்றத் தேர்தலில் அ.தி.மு.க-வுடன் கூட்டணி போட்டுத் தே.மு.தி.க கவர்ந்த வாக்குகள் 45%! போட்டியிட்ட இரண்டாவது தேர்தலிலேயே இவ்வளவு பெரிய வெற்றியைப் பெற்றதும் சட்டமன்ற எதிர்க்கட்சித் தலைவர் பதவியைக் கைப்பற்றியதும் இந்திய அளவில் விஜயகாந்தை நோக்கித் திரும்பிப் பார்க்க வைத்தன. 

இதற்குப் பின் கடந்த நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் பா.ஜ.க கூட்டணியில் தே.மு.தி.க போட்டியிட்டபொழுது ஓர் இடத்தில் கூட அந்தக் கட்சி வெல்லவில்லை என்றாலும் அந்தக் கூட்டணி ஏறத்தாழ 75 இலட்சம் வாக்குகள் பெற்றது. இதே கூட்டணியிலிருந்து பா.ஜ.க, பா.ம.க கட்சியினர் தலைக்கு ஓர் இடங்களைக் கைப்பற்றினாலும் வாக்கு எண்ணிக்கையில் பா.ஜ.க-வுக்கு அடுத்ததாகத் தே.மு.தி.க-தான் இருந்தது. 

இப்படி, ஒவ்வொரு தேர்தலிலும் வெற்றியோ தோல்வியோ எதை அடைந்தாலும் தேர்தலுக்குத் தேர்தல் தே.மு.தி.க-வின் வாக்கு வங்கி மட்டும் உயர்ந்து வருவதைக் (???) காரணமாக வைத்து எல்லாக் கட்சிகளும் இன்று விஜயகாந்தின் கண்ணசைவுக்குக் கைகட்டி நிற்கின்றன. ஆனால், இந்த வாக்கு வங்கிக் கணக்கே முற்றிலும் தவறு! அதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமானால் ஒரு நிமிடமாவது ஏரணமாகச் (logical-ஆக) சிந்திக்க வேண்டும். 

முதன் முறை 2006ஆம் ஆண்டுச் சட்டமன்றத் தேர்தலில் தனித்துப் போட்டியிட்டபொழுது தே.மு.தி.க அத்தனை விழுக்காடு வாக்குகள் பெற என்ன காரணம்? விஜயகாந்த் மீது மக்களுக்கு அவ்வளவு ஈர்ப்பா? அல்லது, அது வரை தமிழ்நாட்டு அரசியலில் இல்லாத அளவுக்குப் பல புரட்சிகரமான சிந்தனைகளையும் கொள்கைகளையும் திட்டங்களையும் முன்வைத்து அவர் அந்தத் தேர்தலைச் சந்தித்தாரா?... ஒன்றுமேயில்லை! தி.மு.க, அ.தி.மு.க தவிர வேறு மாற்றுத் தேர்வே (alternate option) இல்லாமல் பல ஆண்டுகளாகத் தவித்து வந்த தமிழ்நாட்டு மக்களுக்குப் புதிய தேர்வாக அன்று விஜயகாந்த் வந்தார். அதுவும், “இந்த இரு கட்சிகளுடனும் ஒருபொழுதும் கூட்டணி வைக்க மாட்டேன்” என்று உறுதிமொழி வேறு கொடுத்தார். அதனால், பல்லாண்டுக் காலமாகக் கருணாநிதி, ஜெயலலிதா ஆகிய இருவரும் மாறி மாறி வழங்கிய அட்டூழிய ஆட்சிகளால் வெறுத்துப் போயிருந்த மக்கள் விஜயகாந்துக்கு வாக்களித்தார்கள். அப்படிப் பெற்றதுதான் அந்த எட்டு விழுக்காடு வாக்குப்பதிவு. 

ஆனால், தன்னுடைய அந்தத் தலையாய வாக்குறுதியை அடுத்த சட்டமன்றத் தேர்தலிலேயே தலை முழுகிவிட்டு அ.தி.மு.க-வோடு கூட்டணி சேர்ந்த விஜயகாந்த் அந்தத் தேர்தலில் ஒரேயடியாக 45% வாக்குகள் - அதாவது, முன்பை விட ஏறத்தாழ 500% வாக்குகள் கூடுதலாகப் - பெற்றிருக்கிறார் என்றால் என்ன பொருள்? கொஞ்சமாவது இந்தத் தலைவர்களும், அரசியல் நோக்கர்களும், ஊடகங்களும் சிந்திக்க வேண்டாவா? யாருடனும் கூட்டணி கிடையாது என்று சொன்னதற்காக வாக்களித்த அதே மக்கள், அந்த முடிவுக்கு மாறாக நடந்து கொண்டாலும் வாக்குகளை அள்ளி வழங்குவார்களா? ஆக, முதலில் வாக்களித்த அந்த 8 விழுக்காடு மக்கள் இந்த 45 விழுக்காட்டில் இல்லை. அதாவது, 2011ஆம் ஆண்டுச் சட்டமன்றத் தேர்தலில் தே.மு.தி.க-வுக்கு வாக்களித்தவர்கள் தே.மு.தி.க வாக்காளர்கள் இல்லை; அ.தி.மு.க வாக்காளர்கள்தாம்; அவர்கள்தாம் அந்த 45% வாக்குப்பதிவுக்குக் காரணம் என்பது படிக்காத பாமரனுக்குக் கூடப் புரியக்கூடிய அடிப்படை உண்மை இல்லையா? 

இதே போல, அடுத்த வந்த 2014 நாடாளுமன்றத் தேர்தலின்பொழுது அந்தக் கூட்டணியிலேயே பா.ஜ.க-வுக்கு அடுத்தபடியாகத் தே.மு.தி.க-தான் மிகுதியான வாக்குகளைப் பெற்றது என்பதும் தவறே! மேலான பார்வைக்கு வேண்டுமானால் அப்படித் தெரியலாம். ஆனால், சற்றே சிந்தித்துப் பார்த்தால், வெறும் ஏழே தொகுதிகளை வைத்துக் கொண்டு 14,17,535 வாக்குகளை ம.தி.மு.க பெற்றிருப்பதையும், எட்டே தொகுதிகளைப் பெற்றுக் கொண்டு பா.ம.க 18,04,812 வாக்குகளைத் திரட்டியிருப்பதையும் ஒப்பிட்டால் இவர்கள் இருவரையும் விட இரட்டிப்பான அளவில் தொகுதிகளைக் (14 இடங்கள்) கூடுதலாகக் கேட்டு வம்படியாய் வாங்கிக் கொண்ட தே.மு.தி.க 20,79,392 வாக்குகள் மட்டுமே பெற்றிருப்பது அப்படி ஒன்றும் பெரிய எண்ணிக்கை இல்லை. விகிதக் (ratio) கணக்குப்படிப் பார்த்தால் இந்த இரண்டு கட்சிகளை விடத் தே.மு.தி.க பெற்ற வாக்குகள் குறைவுதான்! 

ஆக, முதல் முறை 2006 சட்டப்பேரவைத் தேர்தலில் போட்டியிட்டபொழுது பெற்ற 8% வாக்குகள்தாம் தே.மு.தி.க-வின் வாக்கு வங்கி என்கிறாயா எனக் கேட்டால் அதுவும் இல்லை. 

பொதுவாகவே தேர்தல் அரசியல் என்றால், கட்சி தொடங்கிய புதிதில் தனித்துப் போட்டியிடுவதும், அப்பொழுது கிடைக்கும் வாக்கு விழுக்காட்டைக் காட்டி அதன் பின் மற்ற கட்சிகளோடு கூட்டணி சேர்வதும், ஆட்சியைப் பிடிப்பதும் இவையெல்லாம் வழக்கம்தான். ஆனால், அப்படி ஒரு கட்சி முதல் முறை தனித்துப் போட்டியிட்டுப் பெறும் வாக்குகள் அவர்களுக்கென இருக்கிற தனிப்பட்ட மக்கள் செல்வாக்கின் மூலம் திரட்டப்பட்டவையாக இருக்க வேண்டும். ஆனால், தே.மு.தி.க தன் முதல் தேர்தலில் பெற்ற வாக்குகள் அப்படிப்பட்டவை அல்ல. முன்பே சொன்னது போல, விஜயகாந்த் என்கிற தனி மனிதருக்காகவோ, தே.மு.தி.க என்கிற கட்சிக்காகவோ திரண்ட வாக்குகள் அல்ல அவை; “யாருடனும் கூட்டணி வைக்க மாட்டேன்” என்று விஜயகாந்த் அளித்த உறுதிமொழியின் அடிப்படையில் பெறப்பட்டவை அந்த வாக்குகள். ஆனால், அந்த வாக்குறுதியை அவர் மீறி ஆண்டுக்கணக்கில் ஆகி விட்டது. அது மட்டுமில்லை, அப்பொழுது தி.மு.க, அ.தி.மு.க - இரண்டையும் பிடிக்காதவர்கள் வாக்களிக்கத் தே.மு.தி.க மட்டும்தான் ஒரே பெரிய தேர்வாக இருந்தது. ஆனால், இப்பொழுது மக்கள் நலக் கூட்டணி, நாம் தமிழர் என மக்களுக்கு வேறு தேர்வுகளும் உள்ளன. 

ஆக, மக்களிடம் வாக்குத் தவறிய விஜயகாந்த் தன் சொந்த வாக்கு வங்கியையும் இப்பொழுது தவறவிட்டு நிற்கிறார் (தேர்தலில்) என்பதுதான் உண்மை. 

மொத்தத்தில், கடந்த சட்டமன்றத் தேர்தலில் விஜயகாந்த் பெற்ற வாக்குகளும் அவருடைய கட்சிக்குச் சொந்தமானவை அல்ல; கடந்த நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் அவர் கட்சி ஈட்டிய வாக்குகளும் அதனோடு இணைந்து போட்டியிட்ட மற்ற பெரிய கட்சிகளுக்கு நிகரானவை அல்ல; இன்றைய நிலைமையில் விஜயகாந்துக்குச் சொந்தமாக வாக்கு வங்கி என்றும் ஒன்று இல்லை. இதுதான் உண்மையான நிலவரம்! 

இது புரியாமல் ஏதோ இந்தத் தேர்தலின் முடிவே விஜயகாந்த் கையில்தான் இருக்கிறது என்பது போல் தமிழ்நாடே தாளம் போடுவது தாள முடியாத அசட்டுத்தனம்.

ஆனால், கருணாநிதி முதல் பிரகாஷ் ஜவடேகர் வரை யாருமே இது புரியாதவர்கள் இல்லை. அப்படியிருந்தும் இவர்கள் விஜயகாந்த் பின்னால் போகக் காரணம், இல்லாத ஒன்றை இருப்பது போல் நம்ப வைத்து மக்களின் வாக்குகளைப் பெறும் அரசியல் நரித்தனம்! தே.மு.தி.க-வுக்கு எனப் பெரிய வாக்கு வங்கி இருப்பதாக ஒரு பொய்யான நம்பிக்கை மக்களிடையே (ஊடகங்களால்) உருவாகி விட்டது. அதைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு ஆட்சியைப் பிடிக்க இவர்கள் கணக்குப் போடுகிறார்கள். குறிப்பாக, தமிழர் பிரச்சினைகள் அத்தனையிலும் தமிழர்களுக்கு எதிரான நிலைப்பாட்டையே எடுத்தவர்கள் தி.மு.க, காங்கிரசு, பா.ஜ.க கட்சியினர். இப்பொழுது எந்த முகத்தை வைத்துக் கொண்டு இவர்கள் நம்மிடம் வாக்குக் கேட்டு வருவார்கள்? ஆகவே, அவர்களுக்குத் தேவை இப்பொழுது ஒரு முகமூடி. விஜயகாந்த் அப்படி ஒரு நல்ல முகமூடியாக இருப்பார் என்பதும் இவர்கள் நம்பிக்கையாக இருக்கிறது. 

அப்படியானால், மக்கள் நலக் கூட்டணி ஏன் விஜயகாந்தை அழைக்கிறது எனக் கேட்டால், பெரிதாக ஒன்றுமில்லை; தாங்கள் ஊதாவிட்டாலும் ஊரே சேர்ந்து விஜயகாந்த் எனும் பலூனை இப்படி ஊதத்தான் போகிறது. ஆகவே, ஊதப்படும் பலூன், அரசியல் காற்று திசை மாறும்பொழுது இவர்கள் பக்கமும் வரலாமே! வந்தால் இவர்களும் அதைப் பிடித்துக் கொண்டு பறக்கலாமே! 

பொது வாழ்வில் முற்றிலும் பெயரைக் கெடுத்துக் கொண்ட அரசியலாளர்கள் தங்களுக்குப் பதிலாகத் தங்கள் மனைவி / மைத்துனர் / மகன் என யாரையாவது தேர்தலில் நிற்க வைத்து அதன் மூலம் தொகுதியைக் கைப்பற்றுவதும், பின்னின்று ஆட்சி செய்வதும் நாம் பார்க்காதவையல்ல. அது போலத்தான் தே.மு.தி.க-வை இன்று தமிழ்நாட்டின் எல்லாக் கட்சிகளும் அழைப்பதும். இன்று தமிழ்நாட்டில் எந்தப் பெரிய கட்சிக்கும் பெரிய அளவில் முன்பு போலச் செல்வாக்கு இல்லை. ஆகவே, விஜயகாந்துக்குக் கணிசமான மக்கள் செல்வாக்கு இருப்பது போலக் காட்டி அவர் மூலம் மீண்டும் பதவிக் கனியைச் சுவைக்கக் காத்திருக்கின்றன இந்தக் கட்சிகள்.

இப்படி எல்லாரும் தன்னைக் கதாநாயகனாக வைத்து அவரவர் விருப்பத்துக்குப் படம் எடுக்க முனைவது புரிந்தோ புரியாமலோ இதையே சாக்காக வைத்து விஜயகாந்தும் தன் மதிப்பை உயர்த்திக் கொண்டே போகிறார். தனக்கெனச் சந்தை இருக்கும்பொழுது அதற்கேற்ப ஊதியத்தை உயர்த்திக் கேட்க நடிகர்களுக்குச் சொல்லியா தர வேண்டும்? இந்த அரசியல் கண்ணாமூச்சியின் முடிவு என்ன ஆகும் என்பது போகப் போகத்தான் தெரியும். ஆனால், விஜயகாந்த் எனும் ஒற்றை ஆளை வைத்து நடத்தப்பட்டு வரும் இந்த 'தேர்தல்' திரைப்படத்தின் உண்மைக் கதை இதுதான் என்பதுதான் இதன் மூலம் நாம் அறிய வேண்டியது.

அப்படியே ஒருவேளை விஜயகாந்துக்கு அவ்வளவு வாக்கு வங்கியெல்லாம் இருப்பதாகவே (ஒரு பேச்சுக்குத்தானப்பா) வைத்துக் கொண்டாலும், அதற்காகத் தமிழ்நாட்டின் ஆட்சிப் பொறுப்பையே அவர் கையில் தூக்கிக் கொடுத்து விடுவதா?...

யார் இந்த விஜயகாந்த்?...

திருவள்ளூரில் பொதுமக்களை அடிக்கப் பாய்ந்த விஜயகாந்த்!

ஒரு மாநிலத்துக்கே முதல்வராக இருப்பது என்பது அவ்வளவு எளிதானதா? நேர்மை, உழைப்பு, அர்ப்பணிப்பு, பொறுமை, பக்குவம், நாவன்மை, சிந்தனைத் தெளிவு, தொலைநோக்குப் பார்வை என அதற்கு எத்தனை தகுதிகள் தேவைப்படுகின்றன? இவற்றில் ஒன்றாவது விஜயகாந்திடம் உண்டா? 

“தமிழ்நாட்டின் மின்சாரத் தட்டுப்பாட்டைத் தீர்ப்பது எப்படி என்பது எனக்குத் தெரியும். ஆனால், அதை நான் இப்பொழுது சொல்ல மாட்டேன். சொன்னால், கருணாநிதி அதைக் காப்பி அடித்து விடுவார்” என்று விஜயகாந்த் சொன்னது இன்று எத்தனை பேருக்கு நினைவிருக்கும் என்பது தெரியவில்லை. மின்வெட்டால் மக்கள் படும் பாடு, மாநிலத்தின் பின்னடைவு போன்ற எத்தனையோ சீர்கேடுகளைக் கருத்தில் கொள்ளாமல் தன் அரசியல் எதிரிக்கு நல்ல பெயர் கிடைத்து விடக்கூடாது என்பதில் கருத்தாக இருந்த இவர் ஆட்சிக்கு வந்தால் மட்டும் மக்களுக்கு என்ன பெரிய நன்மைகளைச் செய்து குவித்து விடுவார்?... 

தன் வேட்பாளர் பெயரையே தவறாகச் சொல்லி விட்டு, அதைச் சுட்டிக் காட்டியதற்காக அத்தனை பேர் முன்னிலையில் அவரை வெளுத்து வாங்கியவர்தானே இந்த விஜயகாந்த்? தான் தவறு செய்து விட்டு அதை எடுத்துச் சொன்னதற்காகச் சொன்னவனை அடிக்கும் இவரிடம் ஆட்சியை ஒப்படைத்தால் இவர் தவறு செய்யும்பொழுது சுட்டிக் காட்டவாவது நம்மால் முடியுமா?... 

சொந்தக் கட்சியினர், தன் வேட்பாளர்கள், செய்தியாளர்கள் என எப்பொழுது பார்த்தாலும் யாரையாவது போட்டு அடிப்பதும், திட்டுவதும், காறி உமிழ்வதுமாக இருக்கும் விஜயகாந்துக்குத் தமிழ் மாநிலத்தையே கட்டிக் காக்கும் அளவுக்குப் பொறுமை, பக்குவம் உண்டா?... 

“‘துமாரா நாம் கியா ஹை’ன்னு இங்கிலீஷ்ல கேட்டேன்” என்றும், “நடிகை மஞ்சுளாவை இழந்து வாடும் அவரது குடும்பத்தாருக்கு எனது ஆழ்ந்த நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்” என்றும் தான் என்ன பேசுகிறோம், ஏது பேசுகிறோம் என்பது கூடப் புரியாமல் பேசும் விஜயகாந்துக்குத் தமிழ்நாட்டில் இப்பொழுது இருக்கும் அடுக்கடுக்கான பிரச்சினைகள் குறித்துச் சிந்தித்துத் தீர்வு காணும் அளவுக்குத் தெளிவு இருக்குமா?...

தவிர, ஈழப் பிரச்சினை போன்ற தமிழர் இன நலன் சார்ந்த பிரச்சினைகள் குறித்து இன்று வரை விஜயகாந்த் தன் நிலைப்பாட்டைத் தெளிவாக அறிவிக்கவில்லை என்பதையும் மக்கள் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்! 

இவை போக, விஜயகாந்த் பொது இடங்களில் அடிக்கடி பொறுமை இழந்தும், தெளிவின்றியும் நடந்து கொள்ளக் காரணம் அவரது குடிப் பழக்கம்தான் என்கிறார்கள் பலர். “இல்லை, அவருக்கு உடல்நலம் சரியில்லை. அதற்காகச் சாப்பிடும் மருந்துகளின் தாக்கத்தால்தான் அப்படியெல்லாம் நடந்து கொள்கிறார்” என்கிறார்கள் சிலர். இந்த இரண்டில் உண்மை எதுவாக இருப்பினும், ஆக மொத்தத்தில் தெளிவாகப் பேசக் கூட முடியாத அளவுக்கு அவர் ஏதோ ஒரு காரணத்தால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறார் என்பது உறுதி. எத்தனையோ தலை போகிற பிரச்சினைகளில் தமிழினமும் தமிழ்நாடும் சிக்கியிருக்கும் தற்பொழுதைய நிலைமையில் இந்த அளவுக்குப் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் ஒருவரிடம் தமிழ்நாட்டின் ஆட்சிப் பொறுப்பை ஒப்படைத்தால் என்னாகும்?... தமிழ் மக்கள் சிந்தித்துப் பார்த்தல் வேண்டும்! 

ஒருவேளை, நான் சொல்லும் இந்தக் குற்றச்சாட்டுகளெல்லாம் தவறு; தமிழ்நாட்டு முதல்வர் ஆக விஜயகாந்துக்கு எல்லாத் தகுதிகளும் இருக்கின்றன என யாராவது சொல்வதாக இருந்தால், அப்படியானால் அவருக்குப் பதிலாக அவர் மனைவி பிரேமலதா அவர்களை முதல்வர் வேட்பாளராக அறிவிக்க இப்பொழுது தே.மு.தி.க-வில் கலந்துரையாடல் நடைபெற்று வருவது ஏன் என்பதற்கு அவர்கள் பதில் சொல்லட்டும்!... 

ஊடகங்களும் அரசியலாளர்களும் தரும் தவறான புகழ் வெளிச்சத்தால் மின்னுகிற, மக்கள் நலனில் அக்கறை இல்லாத, நான்கு வார்த்தை சேர்ந்தாற் போல் பேசத் தெரியாத, எது பற்றியும் தெளிவான கருத்து இல்லாத, சொந்தமாகச் சிந்திக்கத் தெரியாமல் எல்லாவற்றையும் மனைவியையும் மைத்துனனையுமே கேட்டு முடிவெடுக்கிற இவரா தமிழ்நாட்டின் அடுத்த முதல்வர்? 

சொல்லுங்கள் தமிழர்களே! இவருக்கா உங்கள் வாக்கு?! 

(நான் பிரதிலிபி தளத்தில் ௨௭-௨-௨௦௧௬ அன்று எழுதியது)

❀ ❀ ❀ ❀ ❀

தொடர்புடைய பதிவு: 

நாடாளலாமா நம் நாயகர்கள்? – தமிழ் நடிகர்களின் அரசியல் தகுதி பற்றி விரிவான அலசல்!

நன்றி:

உசாத்துணை: தமிழ் விக்கிப்பீடியா, ஆங்கில விக்கிப்பீடியா. 


படங்கள்: கீச்சகம், தமிழ் விக்கிப்பீடியா, Adam Jones adamjones.freeservers.com, தமிழ் ஒன் இந்தியா.

விழியம்: dummybaava007.

பதிவின் கருத்துக்கள் சரி எனத் தோன்றினால் கீழ்க்காணும் வாக்குப்பட்டைகள் மூலம் மற்றவர்களுடனும் பகிர்ந்து கொள்ளுங்களேன்! கூடவே, உங்கள் செம்மையான கருத்துக்களுக்கும் காத்திருக்கிறேன்! தமிழில் எழுத வசதியில்லாவிட்டால் இருக்கவே இருக்கிறது கீழே 'தமிழ்ப் பலகை'! தனிப்பட ஏதும் தெரிவிக்க விரும்பினால், அதற்கு அடுத்து உள்ள 'அணுக' படிவத்தைப் பயன்படுத்தலாம்! 

 பதிவுகளை உடனுக்குடன் பெறக் கீழ்க்காணும் பொத்தானைச் சொடுக்கி
வாட்சாப் தடத்தில் (Whatsapp Channel) இணையுங்கள்!!